Dokąd
zmierza ludzkość 21
Najwyższą misją jakiejkolwiek sztuki jest, przez jej
iluzje, zwiastować wyższą rzeczywistość wszechświatową, skrystalizować uczucia
czasu w myśl wieczności.
Iluzja
to piękna rzecz, bo gdyby nie ona człowiek nie wytrzymałby napięć mu
towarzyszących każdego dnia, należałoby poprawnie powiedzieć, że Iluzja to
zjawisko, które powoduje, że percepcja naszego umysłu różni się od
rzeczywistości. Może to obejmować złudzenia wzrokowe, słuchowe, dotykowe,
smakowe czy nawet pojęciowe. Iluzje mogą być tworzone przez zewnętrzne bodźce,
jak również przez nasz własny umysł. Najbardziej znane są złudzenia optyczne,
które wprowadzają nas w błąd co do kształtu, wielkości, koloru czy odległości
obiektów. Na przykład, iluzja Mullera-Lyera przedstawia dwie linie o jednakowej
długości, które wydają się różnić ze względu na dodatkowe strzałki na końcach
linii. Istnieją również iluzje słuchowe, takie jak efekt McGurka, gdzie
słyszymy dźwięk, który różni się w zależności od tego, jakiego ruchu warg
oczekujemy od osoby mówiącej. Iluzje mogą być również stosowane w sztuce, magii
czy iluzjonizmie, aby zaskoczyć i zaintrygować widza. Magicy często
wykorzystują techniki iluzji optycznych, psychologicznych i manipulacji
percepcją, aby sprawić, że rzeczy niemożliwe wydają się możliwe. W większym
sensie, iluzja odnosi się do ogólnego pojęcia złudzenia, które może dotyczyć
nie tylko zmysłów, ale także naszego postrzegania, interpretacji rzeczywistości
czy naszych przekonań. Może to obejmować złudzenia poznawcze, emocjonalne czy
społeczne, gdzie nasze oczekiwania, uprzedzenia czy stereotypy wpływają na
sposób, w jaki postrzegamy świat. Warto pamiętać, że iluzje nie oznaczają, że
nasze zmysły czy umysł są wadliwe, ale pokazują, jak nasze percepcje są
konstruowane i interpretowane. Są one fascynującym aspektem naszego
doświadczenia i mogą dostarczać nam wglądu w działanie naszego umysłu i
percepcji.
Politycy często
są przedstawiani jako iluzjoniści ze względu na swoją zdolność do wpływania na
percepcję i opinie publiczne. Istnieje wiele przypadków, w których politycy
wykorzystują różne strategie, retorykę i manipulacje, aby przekonać, zyskać
poparcie lub zaskoczyć swoich odbiorców. Niektóre techniki stosowane przez
polityków mogą prowadzić do tworzenia złudzeń, zwodzenia ludzi czy nawet
dezinformacji. Mogą tworzyć narracje, które nie zawsze odzwierciedlają
rzeczywistość, manipulować faktami czy obiecywać rzeczy, które są trudne do
zrealizowania. Ważne jest, aby być świadomym tego, że politycy mają swoje cele,
interesy i strategie, które mogą prowadzić do manipulacji i iluzji. Ważne jest
również, aby zachować krytyczne myślenie, badać fakty i informacje, oraz
kwestionować i analizować działania polityków, aby lepiej zrozumieć ich
intencje i konsekwencje ich działań. Oczywiście, nie wszyscy politycy są
iluzjonistami, ale jest to pewien aspekt politycznego krajobrazu, który należy
brać pod uwagę i choć erystyka można powiedzieć, nie wiele ma wspólnego z
iluzjonizmem, spełnia podobną rolę w polityce. Erystyka odnosi się do sztuki
perswazji, manipulacji i kontroli argumentacji w celu osiągnięcia przewagi w
dyskusji lub przekonania innych do swoich racji. Erystyka koncentruje się na
technikach retorycznych, manipulacji emocjami, wprowadzaniu w błąd, a nie na
prawdziwej substancji argumentów. Jest to często wykorzystywane w debatach
politycznych, gdzie politycy mogą stosować różne chwyty, takie jak demagogia,
personalne ataki, ignorowanie faktów czy przeinaczanie argumentów przeciwnika w
celu manipulacji opinią publiczną. Podsumowując, iluzja dotyczy złudzenia
percepcji lub interpretacji rzeczywistości, podczas gdy erystyka odnosi się do
technik manipulacji i wpływu na przekonania innych. Obydwa te terminy mają
zastosowanie w różnych kontekstach i mogą być wykorzystywane w różnych
sytuacjach dla osiągnięcia podobnych celów.
Jakimi
cechami powinien być obdarzony dobry polityk, by zdobyć zaufanie społeczne;
powinien być moralnie uczciwy, trzymać się wartości etycznych i zachowywać
spójność pomiędzy słowami a czynami. Ważne jest, aby działał zgodnie z
zasadami, nieustannie dążąc do dobra publicznego, powinien być otwarty na
dialog, uwzględniać różne perspektywy i słuchać opinii społeczeństwa. Powinien
być szczery, przejrzysty i gotów podzielić się informacjami z ludźmi, których
reprezentuje, powinien posiadać odpowiednią wiedzę, umiejętności i
doświadczenie w dziedzinach związanych z rządzeniem, takich jak ekonomia,
prawo, polityka publiczna itp. Powinien również stale rozwijać swoje
kompetencje i być gotowy do podejmowania informowanych decyzji, powinien być
wrażliwy na potrzeby, troski i aspiracje obywateli, reprezentować ich interesy
i działać dla dobra społeczeństwa jako całości. Powinien umieć współodczuwać i
zrozumieć różne grupy społeczne, powinien być zdolny do efektywnego
przywództwa, inspiracji i mobilizacji innych. Powinien mieć umiejętność
budowania koalicji, negocjowania kompromisów i podejmowania trudnych decyzji,
powinien ponosić odpowiedzialność za swoje działania i podejmowane decyzje.
Powinien być gotów podejmować ryzyko i stawać przed społeczeństwem z wynikami
swojej pracy, powinien patrzeć w przyszłość i podejmować decyzje, które
przyniosą korzyści społeczeństwu na dłuższą metę. Powinien rozumieć złożoność
problemów i skupiać się na rozwiązaniach trwałych i zrównoważonych. Te cechy
stanowią tylko podstawę i nie wyczerpują pełnego zakresu cech, które mogą być
ważne dla polityka. Istotne jest, aby polityk był autentyczny, zdyscyplinowany,
elastyczny i gotów do nauki na błędach. Każdy polityk powinien również działać
zgodnie z konkretnymi wartościami i własnymi przekonaniami.
Czego nie
powinien robić polityk; przede wszystkim powinien być pozbawiony skłonności do
korupcji i wykorzystywania władzy dla prywatnych korzyści, korupcja to
nadużycie uprawnień i środków publicznych dla własnej korzyści, prowadzi do
nierówności społecznych, utraty zaufania społecznego i osłabienia instytucji
demokratycznych. Powinien ponosić odpowiedzialność za swoje działanie i
podejmowane decyzje, unikanie odpowiedzialności może prowadzić do bezkarności,
braku przejrzystości i utraty zaufania społecznego. Powinien wykazywać empatię
i troskę o dobro obywateli, a nie tylko o własne interesy, brak empatii może
prowadzić do podejmowania decyzji, które nie uwzględniają potrzeb i problemów
społecznych. Powinien być otwarty na dialog i innymi grupami społecznymi oraz
politycznymi, brak otwartości na dialog prowadzi do podziałów społecznych i
braku postępu w rozwiązywaniu istniejących problemów. Nie powinien manipulować
informacjami lub wykorzystywać demagogii, w celu osiągnięcia swoich
politycznych celów, manipulacja i demagogia mogą wpływać na opinię publiczną,
prowadząc do dezinformacji i podziałów społecznych. Powinien posiadać
odpowiednią wiedzę, kompetencje i doświadczenie w dziedzinach, które mają wpływ
na ich decyzję, brak takiej wiedzy przekłada się na błędne i nieefektywne
decyzje. Powinien być pozbawiony uprzedzeń do różnych grup społecznych, kultur,
religii, nietolerancja i dyskryminacja są sprzeczne z zasadami równości i
sprawiedliwości społecznej. Nie powinien nadużywać służby publicznej do swoich
prywatnych celów politycznych, służby publiczne powinny działać niezależnie i w
interesie ogółu społeczeństwa. Polityk powinien mieć długoterminową wizję
rozwoju społeczeństwa i podejmować działania mające na celu osiągnięcie
trwałych korzyści dla obywateli. Brak takiej wizji może prowadzić do
krótkowzrocznych decyzji, które szkodzą przyszłym pokoleniom. Zarówno pozytywne
i negatywne cechy polityka to tylko kilka przykładów, by uświadomić
manipulację, stosowaną przez polityków jednych, by poprawić byt, tych drugich,
by zniszczyć dorobek pokoleń.
Marek Goślicki. Stoke on Trent
24.06.2023 r.